Przegląd Podatku Dochodowego nr 21 (357) z dnia 1.11.2013

Biznesowy posiłek nie jest wydatkiem na reprezentację - kolejny korzystny wyrok NSA

Tak wynika z wyroku NSA z 10 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2019/13 (orzeczenie prawomocne).

Spółka z o.o. dokonuje sprzedaży m.in. za pośrednictwem przedstawicieli handlowych, co powoduje dużą ilość spotkań z dostawcami towarów i usług poza siedzibą spółki na terenie całej Polski. Przyjętą praktyką w tej firmie jest zapraszanie kontrahentów przez przedstawicieli handlowych na lunch czy obiad do restauracji. W czasie tych spotkań omawiane są kwestie dotyczące obecnej lub potencjalnej współpracy, w tym w szczególności prezentowane są nowe produkty spółki oraz prowadzone są szeroko rozumiane negocjacje biznesowe. We wniosku o interpretację indywidualną zaznaczono, że spożywane przy takiej okazji posiłki nie mają charakteru wytwornych ani okazałych, lecz stanowią zwykły lunch czy obiad wybierany spośród dań zawartych w menu. Celem spotkań jest bowiem tylko i wyłącznie omówienie z kontrahentem spraw biznesowych, a nie wykreowanie określonego wizerunku, czy też ukazanie zasobności spółki. Spółka organizuje spotkania z kontrahentami również w swojej siedzibie (oddziale), podczas których podawane są napoje, poczęstunek lub posiłki w kantynie, która znajduje się na terenie siedziby (oddziału) spółki, ale jest prowadzona przez podmiot trzeci.

Organ podatkowy w wydanej spółce interpretacji indywidualnej stwierdził, że tylko drobny poczęstunek w siedzibie firmy może być uznany za koszt podatkowy. Natomiast wizyta w restauracji ma na celu promowanie przedsiębiorstwa i stanowi reprezentację, dlatego związane z nią wydatki nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów. Również w ocenie wojewódzkiego sądu administracyjnego wydatki na spotkania biznesowe w restauracjach stanowią koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, ponieważ służą stworzeniu odpowiedniego wizerunku gospodarza jako podmiotu gościnnego, dbającego o uczestników spotkania, stosującego się do przyjętych zwyczajów, szanującego te zwyczaje.

Spółka złożyła skargę kasacyjną do NSA, który uznał, że skarga ta zasługuje na uwzględnienie. Sąd ten stwierdził, że: "(…) podziela pogląd zaprezentowany w wyroku poszerzonego, siedmioosobowego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 (…), który odwołując się do etymologicznego, a więc stosunkowo wąsko pojmowanego znaczenia terminu »reprezentacja« (od łac. »reprezentatio« - wizerunek) stwierdził, że »reprezentacja« w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Takie zdefiniowanie analizowanego terminu powoduje, że (…) bez znaczenia pozostaje (…) kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności".

Ponadto NSA podkreślił, że dla ustalenia, co jest kosztem reprezentacji, a co nie, nie ma znaczenia miejsce podania posiłku, za który płaci firma. Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Zdaniem Sądu wydatek na poczęstunek (usługę gastronomiczną świadczoną w siedzibie podatnika lub poza nią), który serwowany jest w ramach:

• działań marketingowych lub reklamowych firmy, dotyczących promocji produktu lub usługi,
   
• prowadzonych negocjacji z kontrahentami lub w ramach szkoleń, odpraw dla pracowników oraz podmiotów powiązanych gospodarczo, których celem jest doprowadzenie do nawiązania lub rozbudowania jej kontaktów gospodarczych, wprowadzenie na rynek określonych towarów i usług lub poprawa skuteczności ich sprzedaży, wzrost efektywności pracy itp.,

nie stanowi kosztu reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Od redakcji

NSA wydał omawiany wyrok, powołując się na wyrok NSA w składzie siedmiu sędziów z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, który opisaliśmy w Przeglądzie Podatku Dochodowego nr 16 z 2013 r., w artykule pt. "Poczęstunek dla kontrahenta może być firmowym kosztem - wyrok siedmiu sędziów NSA".

W podobnej sprawie korzystny dla podatników wyrok NSA wydał 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1524/11 (orzeczenie prawomocne). Wyrok ten został przedstawiony w Przeglądzie Podatku Dochodowego nr 13 z 2013 r., w artykule pt. "Kwalifikacja do kosztów wydatków na spotkania z kontrahentami odbywające się poza siedzibą firmy - wyrok NSA".