Gazeta Podatkowa nr 61 (998) z dnia 1.08.2013

Poczęstunek dla kontrahenta i koszty reprezentacji

Wydatki na poczęstunek dla klientów (lunch, obiad, czy kolację) podawany podczas spotkań biznesowych odbywających się w restauracji, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności skutkuje zwiększeniem przychodu - tym samym wydatki te realizują kryterium celu, o którym mowa w definicji kosztu podatkowego. Nie istnieją również podstawy do twierdzenia, że w odniesieniu do tego rodzaju wydatków mogły zachodzić warunki do ich wyłączenia z kosztów podatkowych tylko ze względu na miejsce ich świadczenia. Jednocześnie należy wskazać, że nie każdy wydatek na zakup usług gastronomicznych, lecz wyłącznie taki, którego jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów podatkowych w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop.

STAN FAKTYCZNY:

Spółka organizuje spotkania o charakterze biznesowym z kontrahentami krajowymi i zagranicznymi, w trakcie których m.in. prowadzone są negocjacje handlowe oraz ustalane warunki rzeczowe i finansowe dostaw i zakupów czy udogodnienia tych transakcji. Często spotkania te trwają wiele godzin i są przeprowadzane poza siedzibą spółki, m.in. w lokalach gastronomicznych lub restauracji. Do dobrych obyczajów i praktyk handlowych należy podjęcie zaproszonego kontrahenta (kontrahentów) obiadem lub innym posiłkiem, niemającym wystawnego charakteru, na koszt zapraszającego przedsiębiorcy. Natomiast w odniesieniu do spotkań odbywających się w siedzibie firmy spółka wskazała, że podczas nich kontrahenci są częstowani drobnym poczęstunkiem oraz napojami (kawa, herbata).

W przedstawionej sytuacji spółka wystąpiła do organu podatkowego o rozstrzygnięcie czy wydatki ponoszone przez nią w opisanych okolicznościach spełniają kryteria do uznania ich za koszty podatkowe. Organ podatkowy wydający interpretację uznał, że wydatki na poczęstunki podawane w siedzibie spółki stanowią koszt podatkowy, natomiast serwowane w restauracji noszą znamiona wydatków reprezentacyjnych, wyłączonych z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop. Po wyczerpaniu przysługujących środków zaskarżenia, sprawa ze skargi spółki trafiła do WSA. Ten jednak skargę oddalił, w związku z czym spółka wniosła do NSA skargę kasacyjną.

SĄD ORZEKŁ:

NSA dokonując rozpatrzenia skargi wystąpił do poszerzonego składu o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, czy wydatki na zakup usług gastronomicznych, podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, odbywającymi się w siedzibie podatnika, jak też poza tą siedzibą, w każdym przypadku należy zaliczyć do kosztów reprezentacji. Siedmioosobowy skład NSA nie podjął w tym zakresie uchwały, jednak postanowił przejąć sprawę do rozpoznania, a następnie uznał, że skarga spółki zasługuje na uwzględnienie. Z tego względu rozstrzygnął jak wskazano na wstępie.

Dokonując przy okazji analizy pojęcia reprezentacji, które na gruncie prawa podatkowego pozostaje niezdefiniowane, poszerzony skład NSA w uzasadnieniu omawianego wyroku podkreślił konieczność dokonywania każdorazowo indywidualnej oceny całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Sędziowie wskazali jednocześnie, że na gruncie podatkowym brak jest podstaw do utożsamiania pojęcia reprezentacja z pojęciem tym w sensie prawnym, jak również zrównywanie go z wystawnością i okazałością - czyli słownikowym i potocznym rozumieniem tego terminu. Zdaniem sądu reprezentacja w rozumieniu podatkowym to wszelkie działania skierowane do kontrahentów podatnika (obecnych i potencjalnych) w celu stworzenia lub utrwalenia pozytywnego wizerunku dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub wypracowania korzystnych warunków jej zawarcia.

(wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 - orzeczenie prawomocne)